Internationale Vrouwendag op 8 maart

Wat mij betreft is het voorlopig iedere dag vrouwendag, want na 300.000 jaar moderne mensheid is het nog bar slecht gesteld met gelijke rechten tussen man en vrouw.
De term ‘moderne mensheid’ misstaat niet, want mannen trokken 300.00 jaar geleden al vrouwen niets ontziend naar een hol.
Vandaag de dag worden vrouwen in veel culturen nog steeds zo schaamteloos behandeld.
Hebben vrouwen dit altijd toegestaan? Nee, zeker niet!
Machtige vrouwen zoals Cleopatra waren een voorbeeld voor veel vrouwen, en door de eeuwen heen zijn er golven van weerstand tegen onrechtvaardigheid tussen man en vrouw geweest.
En wie misschien denkt dat we nu in een maatschappij leven, waarbij we denken aan te zijn gekomen bij een golf van emancipatie die de dijken doen breken, komt van de koude dijk thuis.

De afgelopen 100 jaar is er door vrouwen zeker keihard gevochten voor gelijke rechten.
Zoals door Raden Adjen Kartini in Java, waar de Haagse prijs voor emancipatie naar is vernoemd en die een inspiratie was voor vrouwen als Aletta Jacobs.
Deze periode wordt de eerste feministische golf genoemd.
Men was dus al goed bezig en dat ging zelfs in de
Twee Wereldoorlogen door.

Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog speelde Internationale Vrouwendag een cruciale rol. Vrouwen namen in de maatschappij de plaats in van mannen, die naar het front waren gestuurd. Vrouwen bewezen hun bekwaamheid in tal van beroepen die voorheen als ‘mannelijk’ werden beschouwd.
Deze periode van verandering droeg bij aan het groeiende bewustzijn van het recht van vrouwen om op gelijke voet deel te nemen aan de samenleving.
We can do it! Was in die tijd de slogan onder de iconische foto van de vrouw met opgestroopte mouwen die haar spierballen laat zien.

Na de oorlog ebde het thema ‘gelijke rechten voor vrouwen’ in een rap tempo weg. Men had kennelijk andere zorgen, maar er speelde ook meer:
aan de andere kant van het IJzeren Gordijn, in de Sovjet-Unie, was er onder de vrouwelijke arbeiders een zeer sterke samenhang én ze hadden daarbij een vrouwendag, op 8 maart.
In het Westen rook dit naar Communisme en men wilde er alleen om die reden al, er niet aan.

In de naoorlogse jaren werd alle vooruitgang dus weer de kop ingedrukt. Vrouwen die in fabrieken werkten, werden naar huis gestuurd, ze werden uit vakbonden en andere maatschappelijke organisaties gekickt en de nieuwe moraal was dat vrouwen in de regel niet geacht werden buitenshuis te werken, maar gelukkig werden door thuis onbetaald voor hun echtgenoot te zorgen, de kinderen op te voeden en het huishouden te organiseren.
Tegenwoordig kiest een groeiend aantal vrouwen weer voor die rol, ‘tredwives’ genoemd.
Prima als je daar als vrouw happy van wordt, maar het besluit moet wel van henzelf komen en geen ‘moetje’ worden.
En dáár zit wat mij betreft het gevaar.

Ultra rechtse partijen in het binnen- en buitenland voeren de maatschappelijke druk op om vrouwen terug te sturen naar het aanrecht.
Niet zelden wordt daarvoor naar de bijbel verwezen, maar zelfs de EO zet daar hun vraagtekens bij
Theoloog en historicus Elsbeth Gruteke wijst er op dat er in de Bijbel ook vrouwen zijn die vechten, handelen en die koningin zijn geworden.
Zij die niet leren van de geschiedenis, zijn gedoemd om deze te herhalen.
Voor welke lessen moeten we weer terug naar de schoolbanken?

Nou leer eens van de tweede feministische golf, in de jaren ’60- en ’70.
Dolle Mina’s bezetten op 23 januari 1970 het mannenbolwerk Nijenrode en besloten de dag af te sluiten met het massaal verbranden van korsetten bij het standbeeld van Wilhelmina Drucker.
Kijk dát heet de barricades opgaan en ik hou er wel van.
Veel mannen deden mee aan de acties, maar ik vraag mij wel af wat zij dan verbrandden bij het standbeeld van Wilhelmina.
Die werd in de eerste feministische golf overigens IJzeren Mina genoemd. Het laat zich niet raden waar de Dolle Mina’s hun naam vandaan hadden.

Het zou tot 1978 duren voordat de Verenigde Naties uiteindelijk 8 maart dan toch tot Internationale Vrouwendag uitriepen, maar vandaag de dag is er echter nog veel werk te doen.
De discussie Baas in Eigen Buik (ook een term van de Dolle Mina’s) is namelijk weer volop actueel. Het verbod op abortus is met name populair in Republikeinse, Amerikaans-Christelijke kringen maar er is ook snel een groeiende stroming elders in de Wereld en dus ook in Nederland, die dit onderschrijft.
Zwangere vrouwen op de werkvloer? Liever niet!
Omroep Wakker Nederland (WNL) heeft, volgens vakbonden, het College van de Rechten van de Mens én diverse ex-medewerkers, met de behandeling van meerdere zwangere presentatrices de wet overtreden door hen, na hun terugkeer op de redactie, niet meer in dezelfde functie te plaatsen, zo lazen we afgelopen week in het AD.
WNL is volgens eigen zeggen een publieke omroep, die een stem wil geven aan ‘de brede liberaal-conservatieve stroming in ons land’.
Need I say more?
Wordt wakker Nederland!

Maar niet alleen bij onze wakkere jongens bij de publieke omroep zijn vrouwen hun carrière niet zeker, want deze week konden we soortgelijke berichten over intimiderende en discriminerende praktijken richting vrouwen, ook lezen over de Radboud Universiteit.
Waar rook is, zijn mannensigaren, let op!

Dank voor deze waarschuwing servicegerichte columnist, hoor ik u denken maar zijn er ook oplossingen? Jazeker!
Want wat kunnen we nog meer van de geschiedenis leren? Zet vrouwen in een politieke topfunctie!
Want had je gedacht dat Poetin het in zijn hoofd had gehaald om zijn speciale militaire operatie in Oekraïne te starten als Angela Merkel nog in het zadel zat?
Angela speekt vloeiend Russisch en als je met voormalige topambtenaren praat, kun je smeuïge verhalen horen over hoe zij Poetin in niet mis te verstane woorden toesprak.
‘Militaire afschrikking is de enige taal die hij verstaat’, zo vertelde zij meerdere keren en laat dáár nu een kans unieke kans voor vrouwen én de Wereldvrede zijn!

En er was reden voor hoop op de Wereldvrede!
In april 2023 gonsde het van de geruchten dat de NAVO organisatie eindelijk een vrouw als Secretaris-Generaal aan het roer wilde.
Internationale namen van vrouwen gingen al rond, maar Mark Rutte liet het kabinet vallen en was ‘ineens’ beschikbaar.
Hoezo en waarom zouden we? Hallo!
Ik zeg: NAVO stick to the plan en ik heb dé vrouw voor jullie.
Want welke powervrouw, die bekend is in de hele wereld, denkt er over om per 1 september te stoppen met haar VN-werk omdat er volgens haar andere belangrijke zaken zijn die misschien meer haar aandacht nodig hebben?
Precies onze koningin Maxima!

Maxima hoeft geen Russisch te spreken.
Met haar temperament kan ze de vloer aanvegen met iedereen die de vrije wereld in gevaar brengt.
Ik zeg je dat ze binnen een week achter gesloten deuren bovenop die lange tafel in het Kremlin staat, waarna ze naar buiten komt, iedereen vertwijfeld achter laat en tegenover de internationale pers met een simpele verklaring komt:
‘Hij was een beetje dom’

<< Columns