Bevrijdingsfestival
Stel dat je in 1945 toegang moest betalen voor het vieren van de vrijheid op het plein of grasveld bij jou in de buurt?
Tot voor kort was zoiets ondenkbaar, maar inmiddels wordt dit anno 2022 bij een georganiseerd officieel bevrijdingsfeest in Groningen wel gedaan.
Dat het soms goed mis is met het historisch besef van enkelen, dat maakt de polarisatie en de groeiende kloof tussen arm en rijk, op steeds meer plekken in de wereld, helaas duidelijk.
Oók in Nederland.
Naar mate we verder weg zijn van de laatste momenten van een verschrikkelijke oorlog in Nederland, en naar mate de direct betrokkenen bij die oorlog, onze ouders, opa’s en oma’s ons ontvallen, mis ik de waarschuwende woorden van hen.
‘Wie zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd haar te herhalen’
Een citaat van schrijver-filosoof George Santayana en de man kon het weten, want hij had zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog meegemaakt.
Het vieren van de vrijheid, zoals wij dit kennen van de 14 officiële Bevrijdingsfestivals in Nederland, compleet met lessen op scholen, bewustwordingscampagnes, ontmoetingen tussen culturen, van jong tot oud, is daarom enorm belangrijk.
Het is een doorgeslagen marktwerking van onze democratie als overheden niet bereid zijn om officiële Bevrijdingsfeesten voldoende financieel te ondersteunen, waardoor er bij de bezoekers toegang geheven moet worden. Denk daar maar eens over na.
Wie laten we toe op dat vrijheidsfeest? Jij hebt onvoldoende geld, jou laten we niet toe. Of hooguit via subsidieregelingen, zodat je met je Ooievaarspas eerst kenbaar moet maken dat jouw inkomen eigenlijk te laag is.
Mensen laten we er niet aan gaan beginnen, want het einde is zoek.
Alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur, zo zong Harry Jekkers met het Klein Orkest al.
Uiteindelijk kost alles geld en dat snap ik ook wel, maar de vraag aan de dames en heren politici is “aan welk doel geef je het uit en in welke verhoudingen?”
Het Stadsbestuur van Groningen noemde het jammer dat er dit jaar een entreeprijs geheven moest worden voor het Bevrijdingsfestival, maar zei tegelijkertijd dat de verantwoordelijk hiervoor niet bij de gemeente ligt, omdat het Bevrijdingsfeest een provinciaal Bevrijdingsfeest is.
Alsof de leden van het Stadsbestuur van Groningen eigenlijk zeggen dat zij niet om het bevrijdingsfeest hebben gevraagd en derhalve er niet voor verantwoordelijk zijn.
Bijzonder want het Bevrijdingsfestival maakt onderdeel uit van het strategisch evenementenbeleid van de stad en staat zelfs in het rijtje van Grote Evenementen met positieve economische effecten, zo lezen we in de evaluatie 2019 van Bureau Citymarketing Groningen.
Anno 2022 als de portemonnee getrokken moet worden, is het volgens het Stadsbestuur van Groningen ineens een heel ander verhaal en zijn zij er niet van.
Het ligt er maar aan waar Groningen de prioriteiten legt.
De verantwoordelijke wethouder noemt de subsidie van € 84.000, — fors, maar als je dit tegenover een aantal andere subsidies in deze stad zet dan noem ik het een bedrag waarvoor je je stil in een hoekje moet gaan zitten te schamen.
Zo krijgt het Noorderzon Festival of Performing Arts & Society, maar liefst € 461.000, subsidie voor een evenement dat zij zelf omschrijven als ‘een ietwat curieuze combinatie van een internationaal kunstenfestival op het scherpst van de snede met spannende hedendaagse podiumkunsten uit alle delen van de wereld…’
Stichting Zuiderlijke Dansvoorziening ontvangt ruim € 140.000,– naast de € 700.000,– die zij krijgen vanuit het Landelijk Fonds voor Podiumkunsten.
Stichting Vrijdag, die zich inzet voor Beeldende- en Podium Kunst krijgt maar liefst ruim € 3.2 miljoen.
Dat is ruim 62.000, — per week.
Ze zullen ongetwijfeld goed en nuttig werk doen en al het geld waard zijn. Maar volgens hun website zijn zij op 2 en 8 mei niet geopend.
Dit is exáct in de week van het Bevrijdingsfestival in Groningen. Dus ik zeg, doneer € 62.000, — voor de week dat je gesloten bent aan het Bevrijdingsfestival en alle problemen zijn verholpen.
Het ligt er dus maar aan waar je als Stadsbestuur je prioriteiten legt. Het heffen van toegangsprijzen voor het Bevrijdingsfeest in Groningen. Laat dit eens maar nooit meer zijn en de reactie daarop een vergissing van het Gronings Stadsbestuur.
Laat dit ook een wijze les zijn voor alle verse stadsbesturen in Nederland, die nu nog in hun wittebroods-weken zitten en de begrotingen voor de komende jaren moeten gaan vormgeven.
Reserveer ruim voldoende budgetten voor evenementen waarbij je door middel van Kunst en Cultuur mensen bij elkaar kunt brengen.
Waar je met elkaar in contact kunt komen en begrip kunt kweken voor elkaars verschillen in geloof, afkomst en geaardheid.
Dit geldt júist voor een evenement als Bevrijdingsdag en dit geldt óók voor Den Haag.
Laat het komende college hier voldoende rekening mee houden, want ook hiér staat de organisatie van Bevrijdingsfestival onder grote financiële druk.
Zorg dat er ook in Den Haag voor de komende jaren ruim voldoende budget is voor een evenement als het Bevrijdingsfestival.
Je mag een subsidie van € 225.000, — voor een Bevrijdingsfestival in Den Haag natuurlijk ook fors noemen, maar hee, we praten wel over een iets grotere stad.
De Internationale Stad van Vrede en Recht, als we het dan toch over citymarketing hebben.
En ik vraag daarom aan het nieuwe stadsbestuur: Gaan we in Den Haag toegang heffen voor het Bevrijdingsfestival of trekken we de komende jaren de subsidie daarvoor gelijk met die van het andere grote gratis evenement, namelijk Parkpop, met een subsidie van
€ 350.000, —
Betalen voor een volksfeest, met alle educatieve waarden, waarbij je elkaars vrijheid viert. Betalen voor een volksfeest, het vieren van onze vrijheid, één dag nadat we diegenen hebben herdacht, die zijn gestorven voor die vrijheid.
Ik wens ons stadsbestuur veel succes.