Sociale media
Ik vind het een geweldige uitvinding.
Ik ben op vrijwel ieder platvorm te vinden.
Facebook, Instagram, TikTok, you name it, it’s the place to be!
Wil ik het? Nou liever niet.
Maar omdat zo’n beetje iedereen 24/7 met zijn giechel voor een schermpje zit, is dit de makkelijkste manier om contact met iemand te krijgen.
App-jes en DM-metjes (direct messages) via social mediakanalen is dé norm geworden.
Bellen vinden steeds meer mensen eng en ergens afspreken voor een gesprek al helemáál creepy.
Zonder een woord te zeggen, zitten steeds meer mensen apathisch naar hun schermpje te kijken.
Het lijkt wel of ze er aan vastgelijmd zitten.
Iets dat anno 2022 steeds vaker gedaan wordt, maar die debiele acties hebben volgens mij een andere reden.
Heb ik het zelf dan óók zo druk om al die ‘socials’ te vullen?
Nou nee, want al die kanalen zijn zo’n beetje aan elkaar gekoppeld. Post je een foto of bericht op de ene social, dan wordt deze automatisch geplaatst op de kanalen van andere bedrijven.
‘Lekkere marktwerking’ denk je dan, maar alle socials zijn in het bezit van een handvol bedrijven zoals Google, Microsoft, Apple, een enkele regering en sinds kort Elon Musk.
Elon Musk, u weet wel de multi-biljonair die hippe Tesla’s maakt en astronauten in kekke outfits de ruimte inschiet.
Ook dummy astronauten die achter het stuur van zo’n Tesla zitten.
Ik verzin het niet, je moet maar niks beters weten te verzinnen voor je geld.
Hij hangt de ruimte en-passant vol met internet satellieten, dat het daarboven nog voller wordt dan lijn 3 in de ochtendspits.
Elon Musk heeft afgelopen week Twitter overgenomen en heeft iedereen, die hem niet zint, de laan uitgestuurd.
Dat waren er ruim 7000, inclusief de directie.
Tja, eigen schuld. Dan hadden ze hem maar niet moeten blokkeren toen hij de fatsoenregels overtrad met het twitteren dat hij een reddingswerker een pedofiel vond en beleggers misleidde met twitterberichten, die de beurswaarde van zijn bedrijf beïnvloedde.
Eng eigenlijk dat er mensen op de wereld zijn, die van de honger geen ontlasting hebben en dat er tegelijkertijd mensen zijn, die zoveel geld hebben, dat ze de macht kunnen kopen.
Hetzij met bedrijven, hetzij met wapens en privélegers.
Vergeet democratie, communisme of welke bestuurlijke vorm dan ook, een flinke portemonnee is ook al genoeg om de controle over de wereld te krijgen. Doodeng vind ik het.
Doodeng dat bedrijven zoals Tesla, Apple, Google en TikTok een vriendelijke schil hebben.
Dat ze een uitstraling projecteren, waar je bij wilt horen, maar dat deze bedrijven zoveel techniek in huis hebben dat, waar jij aan denkt, zíj al op aan het anticiperen zijn.
Meta-data heet dat.
Het nieuwste speeltje van bedrijven als Facebook.
Ze volgen werkelijk álles van je.
Hoe laat je opstaat, welke boodschappen je koopt, wat je inkomen is, en bij welke beelden je hart sneller gaat slaan.
In mijn geval is dat: half zeven, een broodje bij koffiehuis Sjaak, een goed salaris en mijn hart gaat sneller slaan bij iedere buurtkroeg die ik passeer.
Techbedrijven volgen je via de 550 gratis apps, die je zelf op je telefoon hebt geïnstalleerd.
De wekker, je betaalpassen, je locatie en je hartslag via de sport-app die je zo nodig moest hebben.
De sport-app die zo goed bijhoudt welk rondje jij in één uur door het Westduinpark loopt (niet vergeten te delen!), maar ondertussen ook bijhoudt bij welk winkelcentrum, restaurant en buurvrouw
jij de overige 23 uur uithangt.
Ze kunnen daarmee jouw kijkgedrag maar óok je koop- en bestelgedrag voorspelen én beïnvloeden.
Zodat de afhaalchinees alvast onderweg is met jouw favoriete eten, terwijl jij ze nog moet bellen.
Zodat als jij belt, zij zeggen dat het ‘een kwaltieltje alf uultje duult’ maar dat ze in werkelijkheid binnen dlie minuten voor je deur staat.
Inclusief kalendel en lolly voor kind.
Ik heb onlangs mijn mobiele telefoon via een pakketdienst een dagje door het land laten reizen en aan de Chinees gedacht, maar vervolgens lekker toch Grieks besteld. Hilarisch!
De sportieve app noteerde een ronde Den Haag-Utrecht, in een gemiddelde van 65Km/u hardloopsnelheid en voor de deur stond de Chinees voor Jan Jokel te bekvechten met de Griekse maaltijd-bezorger, die een lolly in zijn strot kreeg geduwd en gewurgd werd met een kalender.
Het lijkt mij geweldig als we eens een dag afspreken waarop we állemaal andere dingen doen dan die we gewend zijn. Dat de apps van de Techbedrijven compléét de weg kwijt raken.
Dat de Techbedrijven met al die enen en nullen, bits en bytes en algoritmes geen flikker meer waard zijn en we terug gaan naar het normaal gebruik van socia-media zonder gevolgd te worden in je doen en laten.
Sociale media, het klinkt zo mooi:
De term ‘sociaal’ verwijst volgens de boeken naar, hou je vast,
de interactie van organismen met andere organismen, mens of dier en hun collectieve co-existentie, ongeacht of zij zich er bewust van zijn of niet, en ongeacht of de interactie vrijwillig of onvrijwillig is.
Tot zover de theorie.
In werkelijkheid zijn er met al die zogenaamde sociale media nog nooit zoveel jongeren geweest, die zich zó eenzaam voelden.
En mag op al die social-mediakanalen van álles.
Mensen mogen bedreigd worden en geen tech-bedrijf die hier iets aan wil doen.
Het lokt namelijk weer andere reacties uit en dus internet-traffic waarmee tech-bedrijven de fel begeerde meta-gegevens verzamelen.
Dat is handel.
Je krijgt groepsvorming van hullie en zullie.
De zwijgende meerderheid moet het allemaal maar over zich heen laten komen of één van de twee groepen kiezen.
Het mooiste voor kwaadwilligen is, om groepen in bedwang te kunnen houden en daarbinnen angst te zaaien.
Angst maakt mensen buigzaam. Lees het boek ‘A State of Fear’.
Censuur van beledigende teksten wordt volgens mij door tech-bedrijven om die redenen moedwillig niet toepast, want ze beschikken namelijk wél over de veel te ingewikkelde technologie om afbeeldingen van Zwarte Piet en tepels te censureren maar niet de teksten waarbij iemand de Jan Tandjes wordt gescholden.
Fake-news. Ook zo iets. Het is weliswaar van alle tijden maar de vraag is of je er vatbaar voor bent, of wordt gemaakt.
Helaas, door de snelle technologie van track-and trace, cookies, en algoritmes bij social-media, kunnen bedrijven jou laten zien wat jij denkt te willen zien.
Wat jij dénkt te willen zien, denk daar maar eens over na.
Deze mensen raken steeds meer in een psychose en gaan oprecht geloven dat de wereld wordt bestuurd door reptielen.
Goed sommige bestuurders van ons land zijn dan wel oud, maar kom op zeg!
Hebben we social-media nodig?
Laten we eerlijk zijn, échte ontmoetingen zijn toch het mooist?
Zoals afgelopen week, gezellig met een biertje in de kroeg. Waar ik aan de praat raakte met Nas, de legendarische portier van Discotheek De Marathon. De man die de piek voor de portier introduceerde.
De man die andere portiers opleidde en waarvan je wist dat als hij zijn bril afzette, je écht te ver was gegaan en je je beter uit de voeten moest maken.
De man is nu 86 en het mag duidelijk zijn dat hij geen Twitter, Insta of Snapchat heeft. Hij heeft wel prachtige verhalen te vertellen.
Want wist u dat dezelfde boom van een kerel, nog steeds, gestudeerd heeft in Scandinavië, meerdere talen spreekt, de paarden van Prins Berhard verzorgde en deze inreed voor concoursen en dat hij het Nederlands Rugbyelftal meerdere keren heeft geholpen met zijn inzet?
Mijn tip: ga dit weekend voor je sociale contacten eens een koffiehuis of kroeg in. Of ga eens gezellig eten in een Chinees restaurant en geniet van de vriendelijke bediening, in plaats van te laten bezorgen.
En stuur je mobiele telefoon met vakantie, een duikvakantie met 350 kilo lood of zo.
Ik wens u nog vele spontane gesprekken!
<< Columns