Prioriteitsgebieden
De gemeente heeft een reeks aan actieplannen voor prioritaire gebieden.
Prioritaire gebieden. Het is alsof je het hebt over een prairie, een enorme grasvlakte.
Wat Den Haag ooit is geweest: bossen (Die Haghe) en de rest prairie.
De enige prairie, die we nu nog hebben, is het Malieveld.
Prioritair betekent: ergens voorrang aan geven. Als je dit met dezelfde middelen doet, dan reken je jezelf rijk, maar je telt je arm.
De begroting van Den Haag wordt namelijk nooit méér
en voor politie-inzet zijn we afhankelijk van het Rijk.
Als je dezelfde politiecapaciteit en geld uit de Haagse schatkist met prio ergens inzet, dan verpaupert het ergens anders.
Prioritaire gebieden.
Ik heb er weinig verstand van, maar als ik door Den Haag loop, dan lijkt het mij moeilijk om te kiezen welke buurt of welk gebied nu de prioriteit moet krijgen van ons stadsbestuur. De keuze is reuze, want er mankeert altijd wel wat. In sommige gebieden lijkt het wel oorlog.
Het is coronatijd en we konden niet uitgaan, dus ik had de tijd om eens de stukken hierover in te duiken.
En wat blijkt? In de loop der jaren zijn er al heel wat prioriteitsgebieden door de gemeente aangewezen.
Nooit genoeg, want ik kan, zonder er 2 tellen over na te hoeven denken, nog 55 gebieden opnoemen.
Neem de Grote Marktstraat. Met het Kruispunt Spui is het één grote stormbaan.
Of de Schilderswijk. Ik heb vernomen dat het volgende seizoen van het razend populaire programma ‘Kamp Jeroen van Koningsbrugge’, waarbij burgers worden opgeleid door de Korps Commandotroepen, daar opgenomen gaat worden. Met als zwaarste onderdeel het oversteken van de Vaillantlaan.
Wel bij het zebrapad, want zelfs aan de capaciteiten van onze Korps Commando’s zijn grenzen.
Of de Weimarstraat. Wat mij betreft is dit ook een prioriteitsgebied.
In de Weimarstraat zijn meer coffeeshops dan lantaarnpalen. Die coffeeshops concurreren elkaar de tent uit.
De afgelopen 10 jaar hebben er maar liefst 40 geweldsmisdrijven plaatsgevonden, waarbij 6 doden vielen.
Dat is nog eens een prijzenoorlog.
Maar goed laten we blij zijn dat we als stad zo nu en dan extra aandacht kunnen geven aan een wijk of gebied door samen met bewoners, ondernemers en welzijnsorganisaties de schouders er onder zetten. Maar feitelijk moet die ondersteuning constant aanwezig zijn.
Er is steeds meer kamerverhuur aan studenten en arbeidsmigranten die doorgaans weinig binding hebben met een wijk.
Met jaarlijks maar liefst 28.000 verhuizingen in de stad, verandert een wijk constant van bewoners.
Als ik er zo over nadenk, ga ik maar eens een verhuisbedrijf beginnen. “Michel Rogier, verhuist u van daar naar hier”.
Ongetwijfeld zal iedere politieke partij JA zeggen dat wijken meer prioriteit moeten krijgen, want hé het is verkiezingstijd en dan zijn de beloftes niet van de lucht.
Zien wij dan straks écht in een coalitieakkoord dat iedere wijk of gebied in Den Haag een prioriteitsgebied is en de warme ondersteuning krijgt die het verdient.
We zijn er helaas aan gewend geraakt dat bij het opstellen van een coalitieakkoord vele beloftes sneuvelen, of dat er later geen actieve herinnering aan is.
We kennen allemaal wel partijen die, nadat ze in het pluche ploffen, hun verkiezingsbelofte op straat naast de ondergrondse afvalcontainer zetten.
Ik ben er voorstander van dat ik mijn stem alsnog mag omruilen nadat er een coalitieakkoord is gesloten, dat mij niet zint.
Als ik mijn uitgebrachte stem nog kan terugvinden, want die was bij de laatste verkiezingen niet geregistreerd bij de door mij aangekruiste naam. Ik maak geen geintje.
Prioriteitsgebieden. Wat mij betreft heeft ieder gebied in Den Haag prioriteit. En als het in een wijk niet goed gaat, dan laten we die adopteren door een andere wijk.
Voorbeeld: Transvaal laten we adopteren door de Vogelwijk.
De Vogelwijk geeft bewoners in Transvaal een cursus hoe je de gemeente moet bellen voor grofvuil in plaatst van bij te plaatsen bij de ondergrondse afvalcontainers, en andersom leren mensen uit Transvaal de bewoners van de Vogelwijk multi-cultureel koken.
Heerlijk lijkt het me als de smaakvolle kruiden uit de Transvaalwijk, de spruitjeslucht uit de Vogelwijk kan verdrijven.
Nog een adoptievoorbeeld:
De hipsters uit het Statenkwartier, helpen bewoners in Den Haag Zuid-West met ontbijtjes door in de ochtend met hun elektrische bakfietsen heerlijke croissants van hun Franse bakker Philippe Galerne uit de Aert van der Goesstraat, huis aan huis rond te brengen aan de deuren van de Rade’s en Stedens.
Of Scheveningers die het Binnenhof adopteren.
Daar weten ze vast raad mee: één en al visrestaurants rond het Binnenhof en van de Hofvijver maken ze één groot SeaLife aquarium.
Reuzenrad ernaast en hup weer een prioriteitsgebied opgefleurd!
En het Malieveld?
Daar zetten we een Tinyhouse op en je hebt onze eigen Kleine Huis op de Prairie.
Suggesties zijn welkom, want participatie, meedenken en meebeslissen zijn dé termen. Zeker in verkiezingstijd.
Nu het geld nog…