Je zal maar wonen in Moerwijk, Morgenstond, Bouwlust of Vrederust.
De komende jaren wordt dat ‘Vogelwijk 2.0’. Geloof mij maar!
En het is hard nodig.
Want daar waar Gerrit Achterberg in zijn gedicht ‘Ode aan Den Haag’ in 1953 nog beweerde dat als je er tegenaan tikte, het ging zingen, is dit vandaag de dag anders.
Dat was in de tijd dat er in Den Haag Zuid-West nog relatief veel gevluchte Indonesiërs woonden. Indonesiërs die hun eigen muziekklanken meenamen en inspiratiebronnen waren voor de Haagse beat.
Tik je tegenwoordig tegen Den Haag Zuid-West dan hoor je geen gezang, maar een dof geluid omdat je vinger ergens verdwijnt in een centimeters dik bed van schimmel. Niks zingen. Janken!
De Escamp-polder was na de oorlog hét gebied waar plek was voor veel woningbouw, die direct na de oorlog in verwoest Den Haag voor de daarop volgende geboortegolf nodig was.
In 1960 werd daar een hyper modern winkelcentrum aan toegevoegd met chique restaurants als Le-Coq D’or, het warenhuis Vroom en Dreesman met een eigen horlogemaker op de begane grond en dé zaak waar je terecht kon voor de nieuwste kleurentelevisie en HiFi-apparatuur: Fred Jaspers.
Fred Jaspers verdiende niet alleen aan zijn elektronicazaak, maar was ook de schrijver van het lied dat Tom Jones groot maakte: Delilah. Maar dat terzijde.
De klad in de welvaart kwam door het omgekeerd herontwikkelen.
Ik zal dit even uitleggen.
De Leyweg was een mooi winkelcentrum, waar verkeer doorheen kon, zelfs de bus. Iedereen verdiende er een goed belegde boterham. De zaken gingen er voorspoedig. Met het kapitaal van enkele lokale winkeliers werd de Leyweg in de jaren ’80 omgebouwd. Nou ja, omgebouwd? Het ontwerp van Dudok werd om zeep geholpen. Waar was de gemeenteraad toen ze écht in actie moesten komen om een stadsgezicht te beschermen??
Het werd een drama dat in de jaren ’90 nog een trap na kreeg, toen er tijdens een bijeenkomst op de bovenste etage van Vroom en Dreesman, door grotendeels dezelfde winkeliers, prioriteitsaandelen werden aangekocht in een project voor het winkelcentrum zoals we het nu kennen.
Het uitgangspunt daarbij was dat álle woningen rond het winkelcentrum, en uiteindelijk vrijwel heel Den Haag Zuid-West, onder leiding van de gemeente her-ontwikkeld zouden worden. Zeg maar, zoiets als het stadsbestuur in de Schilderswijk had gedaan.
Men was al massaal begonnen om bewoners uit hun woningen te plaatsen of, daar waar er sprake was van natuurlijk verloop, de woningen te bestemmen voor tijdelijke huisvesting. Er werd weinig aan onderhoud gedaan, want de woningen zouden toch gesloopt worden.
Terwijl er nog geen enkele woning was gerenoveerd, werd ondertussen door grote investeerders het winkelcentrum De Leyweg omgebouwd tot een winkelgebied met gigantische afmetingen, waar men in Amerika goede ervaringen mee had opgedaan.
En toen kwam de woningcrisis. Eerst klein en toen groot. Er werd nagenoeg he-le-maal niets meer gedaan met stadsvernieuwing. Als klap op de vuurpijl kregen we woon-minister Stef Blok, die zei dat de woningbouw ‘af’ was.
Als nekslag moest een bedrag van 1,7 miljard euro aan verhuurdersheffing van woningbouwcorporaties, die hiervan woningen bouwden en onderhielden, naar de staatskas terugvloeien.
Stef Blok kreeg het voor elkaar om het hele ministerie van Volkshuisvesting te laten sluiten. Die was duidelijk nog niet van zijn pluche af gekomen, om zijn licht op te steken in Den Haag Zuid-West.
Ik kan mij er wel in vinden, als sommige mensen, met het oog op de rigoureuze overheidssaneringen, beweren dat Stef Blok de inspiratiebron is geweest voor Elon Musk in Amerika.
En het gaat gewoon door hè!
Want áls er al partijen zijn die willen bouwen, dan hebben we te maken met stikstof-restricties. Deze restricties zorgen ervoor dat ieder initiatief voor de woningbouw door de rechter of wordt teruggefloten.
Er zitten nu partijen in het kabinet, die de oorspronkelijk plannen van het vorige kabinet om de stikstofuitstoot terug te dringen, helemaal niks vonden.
Maar er was in ieder geval een plan én geld. Na verkiezingen, die met een hoop gebalde vuisten, tractoren en omgekeerde vlaggen gepaard zijn gegaan, hebben we nu een kabinet dat helemaal géén plannen heeft en het beschikbare budget voor o.a. de Landbouw, heeft wegbezuinigd.
Géén plan, géén geld, geen woning.
En o ja, het moest ook socialer. Er werd zelfs een nieuwe partij opgericht, die hiervoor een sociaal contract met zichzelf en het land aan ging.
Sociaal? Asociaal zul je bedoelen.
In allerlei plannen vanuit het Rijk staat dat men de kansenongelijkheid in Den Haag Zuid-West wil terugdringen. Mijn neus!
Kijk eens naar het onderwijs. Er wordt enórm veel van de scholen gevraagd. Dag en nacht zetten onderwijzers en onderwijsondersteunend personeel zich in om aan jongeren goed onderwijs te geven. Dankzij extra middelen vanuit het Rijk kunnen ze ook jongeren helpen uit kansarme wijken. En dat is dus specifiek bedoeld voor wijken zoals Den haag Zuid-West!
Als je dan 177 miljoen gaat bezuinigen op het onderwijs voor kansarme jongeren, dan moet je je mond gaan spoelen als je nog één keer in je verkiezingsbelofte ophef gaat maken over Goed Onderwijs en dan moet je je ogen uit je kop schamen als je in je partijnaam ‘Sociaal’ hebt staan.
Ga als bewindspersoon of controlerend politicus eens langs bij de mensen in deze wijken, in die stadsdelen.
De Koning en Koningin komen er tenminste wel, zoals laatst bij het Vredesontbijt in Morgenstond.
Zij wonen overigens zelf ook gewoon in het sociaal bewogen stadsdeel Mariahoeve.
Zo gewoon gebleven die mensen.
Maar ik hoor u zeggen ‘hoe nu verder, servicegerichte columnist?’
Welnu, door onvermoeibare inzet van vrijwilligers, zoals bij wijkplatform Morgenstond, onder leiding van Charles Crown, is de moed niet geheel in de schoenen gezakt in Den Haag Zuid-West.
Zij kijken positief naar de wijk en noemen niet 100 dingen op waardoor zaken waarschijnlijk niet kunnen, maar zoeken naar oplossingen, die ervoor nodig zijn om zaken wél voor elkaar te krijgen.
Of Fotoclub Retouche, die als doel heeft om Den Haag Zuid-West in een positief daglicht te stellen en de bewoners van de wijk weer trots te laten zijn op hun omgeving. Zij sluiten niet de ogen voor alles wat als negatief ervaren wordt in de wijk, maar richten de aandacht juist vooral op het positieve, omdat in het licht te zetten.
En dat bewoners in de wijk, ondanks alle armoede en achterstand in woningbouw en woningverbeteringen, tóch proberen om er wat van te maken, is met eigen ogen te zien.
Er worden regelmatig wijkactiviteiten georganiseerd.
Ga erheen en vergaapt u zich aan de binnentuinen, die na de oorlog uniek waren en waar men vanuit heel Nederland kwam kijken. De tuinen zijn zelfs bezongen in het lijflied O, O, Den Haag: “een partijtje voetbal in de tuin, de ouders langs de lijn.”
Ik weet niet welke stads-briljantino zich nu gaat bezighouden met de stadsontwikkeling, maar zulke tuinen moéten terugkomen in het nieuwe stadsontwerp.
Ondanks alles gaat Den Haag Zuid-West een gouden toekomst tegemoet!
Geloof mij, het gaat de komende jaren helemaal goed komen. Geplaveide straten, naar iedereen zal geluisterd worden, kansen-ongelijkheid verdwijnt als sneeuw voor de zon, iedereen gaat erop vooruit, er komen prachtige woningen, stromende bergbeken, gevulde koeken…
Nou ja, als tenminste wilt geloven in wat de politieke partijen in Den Haag de komende maanden voor Den Haag Zuid-West gaan beloven. Want, hoera, de gemeenteraadsverkiezingen komen er weer aan!
En dit stadsdeel is al snel goed voor zo’n 30.000 stemgerechtigden.
Ik hoop dat de partijen in ieder geval de insteek hebben om samen te werken en niet alleen korte termijn, maar ook lange termijnoplossingen hebben.
Politici zullen naar de wijken komen en van alles beloven en zij zullen deze stamtafel van Radio Discus weer weten te vinden. Voel ze aan de tand!
Zet bewoners en ondernemers in Den Haag Zuid-West in hun kracht en geef ze meer regie en laat ze zélf een hoofdstuk schrijven voor de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen. Het is aan die partijen dan zelf om dit wel of niet over te nemen. Vanuit zulke burgerinitiatieven zijn in het verleden o.a. succesvolle projecten zoals het Buurthuis van de Toekomst en Villa Ockenburgh ontstaan.
Laat de partijen, die óók de mensen uit Den Haag Zuid West in de volgende gemeenteraad willen vertegenwoordigen, publiekelijk een écht sociaal contract ondertekenen.
Samen staan we sterk!
<< Columns