Eunice, dat was me nog eens een storm!
Een storm met een naam die, hoe je hem ook uitspreekt, klinkt als een niesbui.
Een niesbui heeft de gemiddelde snelheid van een orkaan, dus logisch dat ze die naam hebben gekozen, zou je denken.
De werkelijke reden is echter dat de storm is vernoemd naar Eunice Newton Floote, de Amerikaanse die als eerste een verband legde tussen de opwarming van de Aarde en de toename van CO2.
Bomen zijn prima om CO2 op te nemen, maar sinds deze storm hebben we er daar een stuk minder van.
Bomen in het bos vallen met bosjes om, maar dat zie je niet zo snel.
In binnenstedelijk gebied, waar ieder levend wezen op twee benen en ouder dan 4 jaar een smartphone heeft, is dit anders.
In binnenstedelijke gebieden filmt men hiermee alles wat los en vast zit. Tijdens de storm Eunice vooral wat los zat en dus konden we getuige zijn van menig boom die in een straat omver ging.
De discussie is nu opgelaaid of we grote bomen in binnenstedelijke gebieden nog wel willen hebben.
Menigeen verslikt zich nu misschien wel, maar deze discussie werd op de dag van Eunice op NPO1 aangezwengeld door één van Nederlands bekendste Boswachters: André Donkers.
In Den Haag heeft de gemeenteraad omgerekend 950 jaar vergaderd over bomen. Dat is inderdaad ongeveer net zolang als Den Haag bestaat. Dat overigens toen midden in een bos stond, maar dat ter zijde.
We hebben de afgelopen decennia miljoenen en miljoenen besteed aan het behoud van bomen in onze stad. Protesten, verplaatsen, injecties, bomenfluisteraars, noem het maar op.
Met de strijd voor het behoud van de bomen op de Laan van Meerdervoort heeft de Haagse Stadspartij in 2014 zelfs flinke winst weten te behalen. OK, ze beloofden ook dat het Spuiforum niet gebouwd zou worden.
Maak politiek Den Haag maak nu ook een keuze:
Behouden we grote bomen en lopen we bewust risico op schade en letsel, of vervangen we ze door kleinere exemplaren. Maar ga niet na afloop, als ze omwaaien, zeggen: “I told you so”.
Ik zeg: make up your mind. En wel graag vóór de verkiezingen.
In Den Haag hadden we het aan onze kust flink te pakken met storm Eunice. Maar de Waddeneilanden kregen het nóg zwaarder.
Een vriend van mij zat met zijn gezin in een huisje op Texel.
De kinderen zaten de hele middag voor het keukenraam.
Tegen de avond appte mijn vriend dat de storm daar zó heftig was geworden, dat hij ze maar naar binnen heeft gehaald.
Er was nog meer ellende, zoals de kerk in de Elandstraat.
Twitter stond bol van berichten van mensen die het zó erg vonden en zó zonde van het kerkgebouw.
Ik vraag mij af wie van deze mensen er ooit binnen is geweest. Of gedoneerd heeft voor onderhoud van het kerkgebouw.
Het beste wat je kunt doen om kerken te behouden, is om er eens naar binnen te gaan en een donatie te geven.
Denk daar maar eens aan, als je op de barricade gaat tegen de sloop van een kerk in je buurt.
Zo, nou jij weer.
Het werkt overigens niet altijd. Want hoeveel hebben wij met z’n allen niet gedoneerd aan ADO?
Het dak ging er tijdens de storm af bij het stadion. Niet doordat er gescoord werd, maar omdat de constructie het begaf.
Dat zet je dan toch aan het denken. Het stadion is namelijk van de Gemeente Den Haag.
Sinds ik weet dat er voor de parkeergarage aan de Apeldoornselaan qua onderhoud nooit geld is gereserveerd, vraag ik mij toch af hoe het hoe staat met het Meerjarig Onderhoudsplan van andere gemeentelijke bezittingen?
Iets bouwen is één ding, iets afschrijven en onderhouden is een ander ding.
De laatste keer dat Den Haag het onderhoud verslonsde, ging het hard en raakte de stad in 1994 zelfs failliet.
Dat had meerdere oorzaken maar dit was er één van.
Er was nog een groot probleem met de storm.
Maaltijdbezorgers gingen niet meer de straat op, omdat het te gevaarlijk was om op de weg te blijven.
Wat een bull-shit en een goedkope manier om een vrije dag te regelen!
Als maaltijdbezorgers íets niet doen, dan is het wel zich keurig gedragen op de weg.
Het liefst crossen ze met 75km per uur over het fietspad, de stoep en dwars over de kruispunten en door voor- en achtertuinen heen.
Geloof me, als ze tijdens de storm met hun windvangers-bakken en rugtassen over de weg hadden gewaaid, had ík het verschil niet gezien!
Maar goed, het werd na de dag van de storm onbedoeld Nationale Burendag, want de schuttingen, trampolines en konijnenhokken lagen her en der door de achtertuinen verspreid.
Ik zeg: ga lekker bijkletsen, het mag weer. Voor het Coronavirus hoeven we niet meer bang te zijn.
En, als we met z’n allen het tijdens de storm het goed hebben aangepakt, dan hebben jullie namelijk net als ik allemaal je ramen open gezet om te ventileren.
Hup lekker die Corona-virussen het land uit!
En als je goed hebt opgelet, dan zag je dat het her en der ellende was, maar dat de meeste regen naast je neer viel en de meeste wind weg waaide.
